คนที่ใช่ต้องไม่พยายาม
คนที่พยายามก็คือฉันเอง
เหมือนว่าแพ้ไปเลยตั้งแต่เริ่มเกม
หวังให้เธอคิดถึงในสักวัน
แต่วันนั้นคงไม่ใช่ของฉัน ไม่อยากรู้
ถ้าคนมันไม่ใช่ก็ไม่ต้องดื้อทำมึน
แล้วสุดท้ายก้ได้แต่เก็บไปนั่งซึม
เหมือนโดนกรีดหัวใจ
ตรงแผลเดิมซ้ำๆ ไปแล้วจะตาย
ชอบมาทำเป็นเหมือนว่าเธอก็คิด
เริ่มสนิทแล้วเธอก็ค่อยๆ หาย
รู้ตัวเองอีกทีก็ครั้งเมื่อสาย เหมือนเคยๆ
ฉันเป็นคนที่ดีไม่พอเธอเลยไม่ต้องการใช่ไหม
ทุ่มเทให้มากไปแค่ไหนก็ไม่ได้เป็นคนในใจ
หรือว่าเธอลืมไปหมดแล้ว เรื่องราวในวันนั้นฉันคิดมากไป
ฝืนทำไม เพราะมันเป็นไปไม่ได้
อู้ว เจ็บแล้วไม่จำอยู่ดี
ออกจากวังวนไม่ได้สักที
กับคำถามที่ยังคาใจ
ทำไมใจร้าย กับความรักที่วอดวาย
เธอมาทำหัวใจของฉันได้แตกสลาย
ฉันรู้มาโดยตลอดแบบว่าฉันรู้มันอยู่แก่ใจ
เพียงแค่เก็บงำความรู้สึก ต้องทำเป็นขรึมไม่ซึมอะไร
อยู่คนเดียวในตอนดึกๆ ขณะเธอยืนจับมือกับใคร
ได้ยินกี่ครั้งก็ยังสะอึกเธอบอกต้องฝืนให้ลืมมันไป
จะขืนยังไง อยากจะรู้เอาไว้เป็นกรณีศึกษา
เจ็บเกินจะอธิบายหัวใจฉันตกไปดิ้นที่ขา
I don't know yet how you feel ขอโทษอีกทีที่ถาม
ฉันรู้ถึงฝืนให้ตายยังไงก็เป็นได้แค่ไอ้ที่ปรึกษา
ฉันเป็นคนที่ดีไม่พอเธอเลยไม่ต้องการใช่ไหม
ทุ่มเทให้มากไปแค่ไหนก็ไม่ได้เป็นคนในใจ
หรือว่าเธอลืมไปหมดแล้ว เรื่องราวในวันนั้นฉันคิดมากไป
ฝืนทำไม เพราะมันเป็นไปไม่ได้
ฉันเป็นคนที่ดีไม่พอเธอเลยไม่ต้องการใช่ไหม
ทุ่มเทให้มากไปแค่ไหนก็ไม่ได้เป็นคนในใจ
หรือว่าเธอลืมไปหมดแล้ว เรื่องราวในวันนั้นฉันคิดมากไป
ฝืนทำไม เพราะมันเป็นไปไม่ได้